Kliknij tutaj --> 🌘 długie karmienie piersią forum

A przecież karmienie piersią to czysta fizjologia i czynność, którą każdego dnia wykonują miliony kobiet na świecie. To nie tylko sposób na zaspokojenie głodu dziecka, ale też odpowiedź na jego potrzebę bliskości, dawanie poczucie bezpieczeństwa, wspieranie odporności i prawidłowego rozwoju układu trawiennego. Jak długo karmić dziecko piersią? WHO zaleca wyłączne karmienie piersią do 6 miesiąca życia. Po tym czasie nadal mleko powinno być podstawą żywienia, należy jednak rozpocząć rozszerzanie diety. Do kiedy jednak karmić piersią? Odpowiadamy. Konsultacja merytoryczna: lek. Dlaczego długie karmienie piersią rodzi kontrowersje? Właściwie niewiele rzeczy tak bardzo oburza opinię publiczną, jak karmienie piersią kilkulatka. Gdy mówimy o smoczku, który malec ssie do piątego roku życia czy butelce na noc – cóż, wiemy, że to nie jest ok, ale nie szokuje nas tak bardzo. Okazało się, że matki, które karmiły dzieco piersią przez okres 13 miesięcy lub dłużej miały wyraźnie niższe ryzyko zachorowania na reumatoidalne zapalenie stawów, w porównaniu z kobietami, które nigdy nie karmiły. Zdaniem autorów pracy, odkrycie to wskazuje, że naturalne zmiany hormonalne zachodzące w organizmie kobiety Czy długie karmienie piersią może mieć negatywne konsekwencje? Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca karmienie piersią nie krócej niż przez 6 miesięcy życia malucha. Górna granica nie została określona – WHO poleca przystawianie dziecka do piersi nawet po 2. roku życia , gdy dziecko spożywa już inne pokarmy. Je Cherche Un Bon Site De Rencontre Gratuit. Jako długotrwałe karmienie piersią określa się w fachowej literaturze okres karmienia piersią wynoszący dłużej niż rok, czyli karmienie piersią po okresie niemowlęctwa. Długotrwałe karmienie piersią nie jest nowym określeniem. Kiedyś było to zupełnie naturalne zachowanie, niestety, przez szybko zachodzące kulturalne zmiany zostało ono nieco zapomniane. Są jednak regiony świata, w których nawet dziś dzieci karmione są piersią, dopóki nie skończą dwóch, trzech, czterech, a nawet pięciu czy sześciu lat. W społeczeństwie zachodnim takie zachowanie postrzegane jest raczej jako coś dziwnego, a nawet złego. Matki, które karmią piersią dłużej niż rok, często słyszą krytykę ze strony otoczenia, jak np. „Jeszcze karmisz? Przecież to już woda!”, „Tak długim karmieniem piersią tylko uzależniasz dziecko od siebie!”, „Odetnij w końcu tę pępowinę i odstaw swoje dziecko od piersi”, „Długie karmienie piersią prowadzi do zaburzeń psychicznych u dziecka”. Takie komentarze wychodzą głównie z ust osób, które nie mają wiedzy o karmieniu piersią podrośniętego już dziecka. Tym bardziej jest mi przykro, że wiele takich komentarzy mamy karmiące słyszą od pracowników służby zdrowia. W tym artykule postaram się obalić kilka mitów dotyczących długotrwałego karmienia piersią. Mit: Karmienie piersią po okresie niemowlęctwa nie jest normalne Fakt: Zarówno Światowa Organizacja Zdrowia, jak i polskie Ministerstwo Zdrowia zalecają, by niemowlęta karmić wyłącznie piersią przez pierwsze sześć miesięcy życia, aby ich wzrost, rozwój i zdrowie były optymalne, a także kontynuować karmienie piersią do drugiego roku życia i dłużej, przy jednoczesnym wprowadzaniu pokarmów uzupełniających [1, 2]. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca karmić do roku lub dłużej według życzenia matki i dziecka [3], a Europejskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN) – tak długo, jak życzą sobie tego mama i dziecko [4].POLECAMY Jak widać z powyższych zaleceń, żaden autorytet nie stawia górnej granicy dla karmienia naturalnego. Katherine Dettwyler, antropolog kultury, podjęła próbę określenia biologicznej normy dla ludzi w kwestii odstawienia dziecka od piersi. Aby tego dokonać, Dettwyler przyjrzała się innym ssakom i zastosowała pewne kryteria, by oszacować u nich naturalny wiek odstawienia od piersi. Następnie odniosła te same kryteria do człowieka i doszła do wniosku, że naturalny wiek odstawienia od piersi, czyli norma długości karmienia piersią dla człowieka, to 2,5–7 lat [5, 6]. Mit: Po roku mleko matki nie ma już żadnych wartości odżywczych Fakt: Chociaż przeprowadzono niewiele badań dotyczących dzieci karmionych piersią w wieku powyżej dwóch lat, dostępne informacje wskazują, że karmienie piersią pozostaje cennym źródłem żywienia i ochrony przed chorobami tak długo, jak trwa karmienie piersią. Mleko matki karmiącej dłużej niż rok wciąż jest bogate we wszystkie składniki odżywcze. Potwierdzają to badania przeprowadzone na potrzeby banków mleka. Naukowcy chcieli sprawdzić, czy kobiety karmiące powyżej roku, dwóch, a nawet trzech lat mogą być dawczyniami mleka. Badania wykazały, że choć na późniejszym etapie laktacji mleko produkowane jest w nieco mniejszych ilościach, to jest ono bardziej skondensowane. Skład pokarmu zmienia się, dostosowując się do potrzeb starszego dziecka. Zmniejsza się ilość niektórych składników, np. cynku i wapnia, zwiększa się zaś ilość białka, sodu, laktoferyny, lizozymu oraz immunoglobulin [7]. Naukowcy z Banku Mleka Kobiecego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego im. Ludwika Rydygiera w Toruniu dysponują nowoczesnym aparatem do badania jakości mleka, którym sprawdzili skład i wartości odżywcze mleka kobiet karmiących powyżej roku. Następnie porównali ich mleko z mlekiem kobiet karmiących donoszone noworodki oraz wcześniaki. Wyniki przedstawili podczas konferencji w Londynie w 2014 r., zorganizowanej przez Stowarzyszenie Banków Mleka w Wielkiej Brytanii. Okazało się, że mleko kobiet karmiących dłużej niż rok zawiera zwykle nawet więcej białka i jest bardziej kaloryczne niż mleko mam karmiących dzieci w pierwszych miesiącach po urodzeniu [8]. Inne badania mówią, że ok. 480 ml mleka matki może zapewnić dwulatkowi: 29% zapotrzebowania na energię, 43% zapotrzebowania na białko, 36% zapotrzebowania na wapń, 75% zapotrzebowania na witaminę A, 76% zapotrzebowania na kwas foliowy, 94% zapotrzebowania na witaminę B12, 60% zapotrzebowania na witaminę C [9]. Mit: Po roku mleko matki nie ma już żadnych wartości immunologicznych, zdrowotnych Fakt: Długotrwałe karmienie piersią ma ogromny wpływ na zdrowie dziecka, ponieważ mleko matki przez cały okres karmienia zawiera czynne substancje o działaniu immunologicznym, co potwierdzają liczne badania. Według badań Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych ​​dzieci odstawione od piersi przed ukończeniem dwóch lat są narażone na zwiększone ryzyko zachorowania [10]. Stwierdzono także, że dzieci karmione piersią w wieku od roku do trzech lat rzadziej chorują, a ewentualne infekcje trwają krócej. Także współczynniki umieralności są u nich niższe [11–13]. Badania pokazują, że niektóre czynniki odpornościowe zwiększają swoją koncentrację podczas drugiego roku laktacji, a także podczas procesu odstawiania od piersi [14–16]. Karmienie piersią, niezależnie od jego czasu trwania, zmniejsza częstość występowania infekcji przewodu pokarmowego u niemowląt o 2/3, a efekt ten utrzymuje się jeszcze dwa miesiące po zaprzestaniu karmienia piersią [17]. Mit: Długotrwałe karmienie piersią prowadzi do zaburzeń psychicznych u dziecka Fakt: Jest wręcz odwrotnie – karmienie piersią przyczynia się do rozwoju psychicznego oraz społecznego dziecka. Według Amerykańskiej Akademii Pediatrii: There is no upper limit to the duration of breastfeeding and no evidence of psychologic or developmental harm from breastfeeding into the third year of life or longer („Nie ustalono górnej granicy wieku, do której dziecko można karmić piersią, ani nie ma danych potwierdzających niekorzystne psychologiczne i rozwojowe następstwa karmienia piersią do trzeciego roku życia lub dłużej”) [18]. Jedno z badań mówi: „Krótszy czas karmienia piersią może być czynnikiem niekorzystnych skutków dla zdrowia psychicznego na całej ścieżce rozwoju dzieciństwa i wczesnej młodości” [19, 20]. Kilka badań wykazało także pozytywny związek między dłuższym okresem karmienia piersią a rozwojem społecznym – „Psychomotoryczny i społeczny rozwój dzieci karmionych piersią różni się wyraźnie od tych karmionych mieszanką mlekozastępczą i prowadzi w wieku 12 miesięcy do znaczących korzyści rozwojowych, psychomotorycznych i społecznych” [21]. Mit: Długotrwałe karmienie piersią prowadzi do wiotczenia piersi u mamy karmiącej Fakt: Karmienie piersią nie wpływa niekorzystnie na kształt piersi. Przeprowadzone badania dotyczące niezależnych czynników wiotczenia piersi pokazały, że za obwisłymi biustami stoją wiek, liczba ciąż, zbyt duże rozmiary staników w ciąży, wysokie BMI, a także palenie papierosów [22]. Mleko matki karmiącej dłużej niż rok wciąż jest bogate we wszystkie składniki odżywcze oraz immunologiczne. Mit: Dzieci długo karmione piersią są zbyt mocno przywiązane do matki, zależne oraz niedojrzałe emocjonalnie Fakt: Według psycholog Agnieszki Stein „nie ma powodów, żeby uważać, że dziecko jest niedojrzałe emocjonalnie, bo jest długo karmione. To raczej dziecko chce być długo karmione, bo nie dojrzało jeszcze emocjonalnie do rozstania z piersią. Mama, która podąża za pragnieniem dziecka, nie utru... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Food Forum w wersji papierowej lub cyfrowej, Nielimitowany dostęp do pełnego archiwum czasopisma, Możliwość udziału w cyklicznych Konsultacjach Dietetycznych Online, Specjalne dodatki do czasopisma: Food Forum CASEBOOK... ...i wiele więcej! Sprawdź Postęp cywilizacyjny ingeruje we wszystkie sfery życia, także macierzyństwo. W wielu kręgach bardziej dziwi mama karmiąca swoje dziecko w sposób naturalny niż ta używająca butelki i mieszanki. Kiedy dziecko skończy 6 miesięcy a mama nie odstawia go od piersi- często spotyka się z pytaniem: Jeszcze karmisz? Zdarza się, że odpowiedź twierdząca może wywołać oburzenie, zdziwienie, a kobieta zostać posądzaną o egoizm i zaborczość… Dlaczego? 9% polskich mam karmi piersią przez pierwsze 24 miesiące życia dziecka. Jakie są zalecenia rzetelnych lekarzy? Światowa Organizacja Zdrowia zaleca wyłączne karmienie piersią przez pierwszych pełnych 6 miesięcy życia dziecka. Potem powinno nastąpić rozszerzenie diety o lokalne produkty uzupełniające. W krajach rozwijających się zalecane jest karmienie piersią minimum 3 lata lub dłużej, szczególnie dzieci obciążonych alergiami. Eksperci od spraw żywienia uważają, że zgodnie z naturalnym, zachodzącym od wieków procesem rozwoju, należy płynnie przejść od wyłącznego karmienia piersią do uzupełniania mlecznej diety dziecka innymi produktami. W drugim półroczu życia malucha powinna być to jedynie degustacja, zapoznawanie z nowymi konsystencjami, zapachami, smakami tak by stanowiły zaledwie trzecią części całości wyżywienia (aż do okolic 12 miesiąca). Proporcje stopniowo powinny się zmieniać, by około 24 miesiąca życia dziecka mleko mamy stanowiło trzecią częśc pożywienia. Skąd pomysł by tak długo karmić dziecko? Człowiek należy do gatunku ssaków. Większe osobniki tej grupy przestają karmić swoje małe gdy osiągną one czterokrotną wagę urodzeniową – u człowieka następuje to około 27-30 miesiąca życia. U ssaków naczelnych zaprzestanie karmienia następuje jeszcze później – gdy młode osiągną trzecią część wagi dorosłego osobnika lub wyżynają się im pierwsze stałe zęby- u ludzi dzieje się tak między 4 a 7 rokiem życia. Przeprowadzone badania wskazują, że 2,5 roku naturalnego karmienia to minimum, aby dziecko odniosło największe korzyści fizyczne, rozwojowe, emocjonalne. Braki żywieniowe i odpornościowe spowodowane wcześniejszym zaprzestaniem karmienia, cywilizacja usiłuje rekompensować przez antybiotyki, szczepionki, nadmierną higienę. Czytanie jest ważne – poznaj książkę: Karmienie piersią Uwaga! Reklama do czytania Jak zrozumieć małe dziecko Poradnik pomagający w codziennej opiece Twojego dziecka Czy mleko po 6, a nawet 12 miesiącach karmienia ma jakiekolwiek wartości? Podstawowym mitem, z którym spotykają się długo karmiące mamy, jest ten o płynącej z piersi nic nie wartej wodzie, w którą zamienia się mleko matki. Wykazując się wielką mądrością Janusz Korczak nazwał mleko matki białą krwią, zawiera ono bowiem komórki krwi odpowiedzialne także za odporność. Mleko mamy zawiera cały szereg przeciwinfekcyjnych substancji, między innymi immunoglobulinę sekrecyjną, która tworzy główną barierę na śluzówce układu pokarmowego i oddechowego i umożliwia wielopoziomową walkę z wirusami i bakteriami – najwięcej tej substancji jest w tak uznanej siarze. Poziom niektórych immunoglobulin wzrasta, osiągając w dwudziestym miesiącu laktacji stężenie równie wysokie jak w 2 tygodniu karmienia. Wczesna stymulacja systemu odpornościowego zapewnia dziecku ochronę zarówno w trakcie karmienia, jak wiele lat po jego karmienie piersią zapewnia odporność na wiele chorób, w tym uważanych za cywilizacyjne, np. wrzodziejące zapalenie okrężnicy. Wraz z długością karmienia (rok i więcej) dwukrotnie maleje ryzyko zachorowania na cukrzycę. Karmienie piersią między 12 a 36 miesiącem dwukrotnie obniża także ryzyko śmierci z powodu chorób układu oddechowego w porównaniu do dzieci karmionych sztuczną mieszanką. Substancje odpowiedzialne za trawienie mleka wytwarzane są w organizmie dziecka do piątego, szóstego roku życia, kiedy dzieci osiągają odporność bardziej zbliżoną do odporności dorosłych. To w latach, nie miesiącach mierzymy długie karmienie piersią przynoszące wielopłaszczyznowe korzyści. Warto jeszcze przeczytać: Ilość mleka z czasem się zmniejsza, ale jego jakość ulega poprawie, liczba ciał odpornościowych rośnie, skład mleka modyfiuje się optymalne do potrzeb starszego dziecka. Ważnym aspektem długiego karmienia piersią jest także odpowiedź na ogromne emocjonalne potrzeby dziecka. Przywiązanie i bliskość odczuwane przez maluszka w trakcie karmienia, to wstęp do nauki okazywania uczuć. A co z powrotem mamy do pracy? Dziecko w okresie poniemowlęcym jest bardzo zaangażowane w poznawanie świata i w ciągu dnia ssie coraz mniej – dlatego powrót mamy do pracy nie jest żadną przeszkodą w długotrwałym karmieniu. Starsze dziecko ssie pierś najczęściej popołudniami, wieczorami i nocami. Czy karmiąc tak długo mama nie uzależnia od siebie dziecka? Dziecko szybko rozwija się poznawczo i fizycznie, jednak emocjonalnie dzieje się to znacznie wolniej. Małe dziecko ma prawo być przywiązane do swoich bliskich i nie ma w tym nic niestosownego. Wystarczy pozwolić mu się spokojnie rozwijać, by z czasem stawało się coraz bardziej samodzielne. Długie karmienie piersią sprzyja zrównoważonemu rozwojowi emocjonalnemu i nie ma złego wpływu na charakter dziecka. Zauważa się, że dzieci długo karmione są pewniejsze siebie, łatwiej nawiązują kontakty z otoczeniem i pozbawione są nadmiaru lęków związanych z poznawaniem świata. Do jakiego wieku dziecko może chcieć ssać pierś? Dziecko będzie ssało pierś dotąd, aż mu to będzie potrzebne do prawidłowego rozwoju. Jest to zależne od wielu czynników, np. kondycji malucha, usposobienia, temperamentu. Czy zrezygnuje samo? Czy możemy mu pomóc w zakończeniu tego etapu życia? Przede wszystkim musimy być pewni, że zapewniamy swojemu dziecku to co najlepsze i w sposób w jaki umożliwiła to natura. Aby nie zakłócić naturalnego procesu powinniśmy wystrzegać się niecierpliwości w oczekiwaniu na właściwy moment, strachu, że nigdy on nie nastąpi, obarczania karmienia piersią winą za czasem trudne do zrozumienia zachowanie dziecka, smutku z powodu przejawów braku akceptacji społecznej. W okolicach 2 roku życia dziecko najczęściej w ciągu dnia ssie krótko i, jeśli ma ku temu warunki, dłuższe sesje odbywa przed spaniem, w nocy i w czasie niedyspozycji, np. choroby. W tym czasie można zaobserwować, że bez względu na starania rodziców dziecko ma okresy niechęci do jedzenia pozamlecznego przeplatane dniami, w których je chętnie, dużo i z radością. Może trwać to wiele miesięcy i jest spowodowane dojrzewaniem układu pokarmowego, nabywaniem zdolności przeżuwania, stopniowym rozwojem układu odpornościowego, dużą niedojrzałością emocjonalną dziecka. Wszystkie te stany są całkowicie normalne i dość powoli, wraz z postępującym rozwojem, jedzenie pozamleczne będzie odgrywać coraz większą rolę w wyżywieniu dziecka. Każdy maluch jest inny i ma swoje własne tempo rozwoju, także w kwestii jedzenia. Organizm zdrowego, odpornego dziecka szybciej będzie gotowy do rezygnacji z mleka, niż ten obarczony alergiami, z upośledzonymi mechanizmami obrannymi, o zwiększonych potrzebach emocjonalnych. Między 24 a 36 miesiącem życia dziecko jest tak pochłonięte poznawaniem świata, że często zapomina o swoich mlecznych posiłkach i wraca do nich głównie podczas choroby, gdy jest bardzo zmęczone, w nocy i po spaniu. Około 2,5 roku dziecko osiąga dojrzałość poznawczą i emocjonalną, które pozwalają mu zrozumieć następstwo czasów i tym samym prośba, by zaczekało z jedzeniem do rana, zrezygnowało z niego np. z powodu zmęczenia mamy ma spore szanse spotkać się z pozytywną reakcją i świadczy o wzrastającej gotowości do rezygnacji z karmienia. Warto ułatwiać dziecku łagodne dorastanie do nowego etapu i wysyłać jasne komunikaty, np. „Teraz nie ma mleczka, będzie przed spaniem” lub „Mleczko pijemy kiedy mamy na sobie piżamkę”. Dobre efekty prznosi przytualnie dziecka i odwracanie jego uwagi, proponowanie picia… Czasem wystarczy zaspokoić potrzebę bliskości i pragnienie, by maluch zapomniał o mleku mamy. Jako ostatnie znikają z codziennych zwyczajów najważniejsze dla malucha karmienia. U każdego dziecka będą one inne. Czasem może się zdarzyć, że dziecko, które już od wielu miesięcy nie ssało w dzień, nagle o to prosi. Jest to zwykle potrzeba upewnienia się, że dalej ma prawo do bliskości i im życzliwiej prośba zostanie spełniona, tym szybciej przestanie być ponawiana. Prędzej rezygnują z matczynej piersi także te maluchy, którym jej nikt nie ogranicza. Młody człowiek, który ma możliwość samodzielnego zdecydowania o zakończeniu ssania staje się coraz bardziej niezależny. Wspólne dojrzewanie do tej decyzji, towarzyszenie dziecku w rozwoju bez ponaglania go daje ogromny potencjał maluchowi i satysfakcję mamie. Uwaga! Reklama do czytania Niegrzeczne książeczki Czy dzieci na pewno są niegrzeczne? Seria książek dla dzieci 2-5 roku życia i rodziców o tym, że w każdym zachowaniu dziecka jest ważna jego potrzeba. Wiele mam rezygnuje z długiego karmienia piersią w obawie o wygląd swojego biustu, czy słusznie? Najnowsze badania opublikowane w Aesthetic Surgery Journal ponad wszelką wątpliwość wykluczyły długie karmienie piersią jako przyczynę poporodowej obwisłości piersi. Cytowane badania zadają kłam obiegowej opinii o zgubnym wpływie karmienia piersią na kondycję biustu. Prawdziwymi przyczynami ewentualnego pogorszenia wyglądu naszego dekoltu są: starszy wiek matki w chwili zajścia w ciążę, większa waga ciała, większy przyrost wagi w trakcie ciąży, większa ilość ciąż, większy rozmiar piersi przed ciążą oraz palenie papierosów. Wiele mam długo karmiących swoje dzieci widzi w takiej decyzji tylko jedną, podstawową wadę: brak zrozumienia ze strony środowiska. Możemy je uspokoić – długie karmienie to podążanie za macierzyńskim instynktem i potrzebami dziecka. Mieszanki modyfikowane dla dzieci są jedynie środkami zastępczymi, które powinno się podawać w rzeczywiście uzasadnionych przypadkach. Długie karmienie piersią może być dobre, a także przyjemne zarówno dla mam, jak i dzieci. Foto 1. Lekarze radzą, żeby karmić do roku - nie dłużej. Zdania lekarzy są, jak zawsze, podzielone. Dlatego warto odnieść się do światowego autorytetu w dziedzinie zdrowia, na którym powinni opierać się wszyscy lekarze. Rezolucja z 1994 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO 47,5) stwierdza: "Zważając na unikalną wartość pokarmu kobiecego oraz naturalne procesy związane z żywieniem człowieka, Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby niemowlęta były karmione wyłącznie mlekiem matki do szóstego miesiąca życia. Wyłącznie oznacza w tym wypadku bez dopajania, dokarmiania czym innym niż matczyny pokarm. Jako najbardziej odpowiednie dla prawidłowego rozwoju dziecka uznano karmienie piersią kontynuowane do drugiego roku życia i uzupełniane przez miejscowe produkty żywnościowe". Ponadto, rezolucja World Health Assembly - 2002 zaleca karmienie piersią powyżej drugiego roku życia i dłużej. 2. Dziecko nigdy samo nie zrezygnuje z piersi. Większość długo karmionych dzieci sama rezygnuje z piersi pod koniec trzeciego roku życia. Kwestia tego, kiedy dokładnie to ma miejsce, jak większość spraw w wychowaniu, jest bardzo indywidualna. Bywa, że starsze, mówiące już dzieci, odmawiają piersi słowami, ale zazwyczaj dzieje się to nie wprost. Mój synek, którego karmiłam półtora roku, pod koniec tego okresu zaczął reagować na pierś bardzo nerwowo: to chciał, to nie chciał ssać. Kiedy podjęłam decyzję o odstawieniu, napady złości znikły. Zamiast rozkładać ręce, warto przyglądać się dokładnie temu, co dziecko chce nam powiedzieć. Bo nie zawsze będzie mówić to w sposób, w który my byśmy to zrobili. 3. Matki długo karmiące całkowicie podporządkowują się dziecku. Karmienie to relacja wzajemności: jeśli któraś z dwóch stron się do niego zmusza, nie wyjdzie ono nikomu na dobre. Kobiety, które karmią długo, po prostu czerpią z tego satysfakcję i przyjemność: nie jest to żadne poświęcanie się na siłę. To obopólne korzyści. Kobieta karmiąc, również zaspokaja swoje potrzeby: emocjonalne - potrzebę bliskości z dzieckiem, i fizjologiczne - tak długo, jak utrzymuje decyzję o karmieniu, potrzebuje dziecka, które wypije pokarm z jej piersi. 4. Długie karmienie jeszcze bardziej niszczy piersi. Największe zmiany w piersiach zachodzą w czasie ciąży, to wtedy dochodzić może do nadmiernego rozciągnięcia tkanek, tyle że z powodu powiększonego gruczołu mlekowego, niczego nie zauważamy. Dopiero po unormowaniu laktacji piersi stają się zupełnie miękkie, wiotkie. Jeśli nie ma problemu z długo utrzymującą się nadprodukcją, po zakończeniu karmienia, mniej więcej po 4-6 miesiącach, piersi wrócą do normy. Ale oczywiście warto zadbać o nie dobrze dobranym stanikiem, a po zakończeniu karmienia masażami, ćwiczeniami. Świetnym sposobem na ujędrnienie piersi są pompki, także tzw. damskie. Wykonywane regularnie są w stanie naprawdę uczynić cuda. 5. Mleko karmiącej powyżej roku jest bezwartościowe. Skąd organizm może wiedzieć, że właśnie upłynął rok życia dziecka i od tego właśnie dnia pokarm ma stać się bezwartościowy? Mleko matki karmiącej piersią powyżej roku jest pełne wartości: tak, jak do tej pory, dostosowuje się do potrzeb dziecka. Nadal zawiera między innymi nukleotydy, glikany, czynnik wzrostu, laktoferrynę, lizozym i liczne przeciwciała. Mało kto wie, że immunoglobuliny sekrecyjnej SigA, która umożliwia różnorodną walkę z wirusami i bakteriami, najwięcej jest nie tylko w siarze, ale też właśnie podczas odstawiania dziecka od piersi. Dlatego bardzo uzasadnione jest karmić piersią początkujące przedszkolaki, które przecież tak często chorują. Mamy długo karmiące często obserwują, że ich dzieci są bardziej odporne niż rówieśnicy. 6. Długie karmienie piersią jest niezdrowe. Przeciwnie, przez cały okres trwania, niezależnie od jego długości, karmienie piersią jest zdrowe dla obu stron. U dziecka wspomaga rozwój fizyczny, odpowiadając na jego potrzeby energetyczne i budulcowe, a także psychiczny i emocjonalny. U matki sprzyja zdobyciu i utrzymaniu szczupłej sylwetki, a badania udowodniły, że kobiety długo karmiące w późniejszym wieku rzadziej zapadają na osteoporozę! 7. To wstyd, karmić tak długo. Czego tu się wstydzić? Tego, że ma się piersi i wykorzystuje się je w sposób fizjologiczny? Tego, że chce się i może zapewnić dziecku naturalny pokarm, najwłaściwszy dla jego gatunku? Przesąd każący się wstydzić długiego karmienia piersią wywodzi się z lęku przed tym, że ufając swojej biologii niebezpiecznie zbliżamy się do świata zwierząt. Nic bardziej mylnego. Owszem, karmimy własnym mlekiem jak zwierzęta, ale, w przeciwieństwie do nich, całkowicie świadomie. Z pełną świadomością korzyści. 8. Długie karmienie może prowadzić do przeerotyzowania relacji między matką a dzieckiem. Dziecko nie potrafi nadać swoim zachowaniom znaczenia seksualnego - dla niego istnieje po prostu przyjemność. Pierś jest po prostu kawałkiem mamy, a nie obiektem seksualnym. Dlatego, tak długo jak dla matki karmienie będzie znaczyć po prostu budowanie bliskości, nie ma żadnego zagrożenia pojawienia się jakiejkolwiek perwersji. Osoby, które sugerują, że matki poprzez długie karmienie piersią chcą zaspokajać swoje potrzeby seksualne, najczęściej wyrażają w ten sposób lęk przed swoją własną seksualnością. 9. Karmiąc tak długo, nie pozwala się dziecku na samodzielność. Odseparowywanie się dziecka od matki to złożony proces, w którym fizyczność jest tylko jednym z elementów. W uczeniu samodzielności najważniejsze jest nastawienie na komunikację i traktowanie dziecka zawsze jak odrębnego bytu. Matka może być dalece nadopiekuńcza, nawet jeśli nigdy nie karmiła piersią. Poczucie bezpieczeństwa jest potrzebne każdej osobie, niezależnie od wieku. A ciepła baza w postaci matczynej piersi może dać go tyle, że dziecko czując się całkowicie pewnie, usamodzielni się wręcz szybciej niż niekarmieni piersią rówieśnicy. 10. Długie karmienie zniewala matkę. To, czy kobieta będzie czuła się zniewolona, karmiąc piersią, zależy od niej samej. Karmienie piersią jest jednym ze sposobów spędzania czasu z dzieckiem - jest to czas nie tylko jedzenia, ale też przytulania, kontaktu fizycznego z matką. Żeby uniknąć chaosu, można wyznaczyć dziecku określone pory karmienia i trzymać się ich. Żeby zapewnić sobie swobodę, można używać laktatora i karmić dziecko odciągniętym mlekiem. Decydując się na dziecko, zawsze decydujemy się na ograniczenie naszej wolności i karmienie piersią, długie czy krótkie, jest tylko jednym z jej elementów. Ale coś za coś: w zamian za nieograniczoną wolność dostajemy poczucie satysfakcji. Co może niepokoić? Ważniejsze w karmieniu piersią jest nie to, jak długo to robisz, ale jaki masz do tego stosunek. Uważaj, jeśli złapiesz się na tym, że zaczynasz w karmieniu szukać zaspokojenia własnych potrzeb, kolidujących na dłuższą metę z potrzebami dziecka. Naucz się stawiać i utrzymywać granice. Karmienie piersią to korzyść dla twojej sylwetki, ale nie sposób na odchudzanie. Czas tylko dla malucha, ale nie ucieczka przed innymi obowiązkami. Budowanie bliskości z dzieckiem, ale nie sposób na samotność. Z forum forum eDziecko Karmiłam 3 lata. Dziecko dojrzało do rozstania z piersią bez awantur, w zgodzie ze sobą i ze mną. Wyspane, zadowolone, uśmiechnięte, spokojne. Długie karmienie pozwoliło mi też uniknąć okłamywania dziecka, ośmieszania czy zawstydzania go. Do ostatniego dnia akceptowałam jego ssanie, co nie znaczy, że czasem nie byłam zmęczona. fizula Długie karmienie piersią pomogło moim dzieciom czuć się bezpiecznie, wyruszać w stronę świata, w razie konieczności wycofywać się na "bezpieczne pozycje", by znów po chwili eksplorować otoczenie. ala Karmienie jest dla mnie polisą chroniącą zdrowie mojego trzylatka. Mamy w rodzinie przypadki wszystkich możliwych ciężkich chorób, w tym nowotworów... kadewu1 Karmię już ponad 28 miesięcy. Karmię dla własnego zdrowia (taka ze mnie egoistka) i dla zdrowia młodej. Do tego dla wygody, no i żeby nie martwić się tym, ile zjadła. Mam wyższe wykształcenie, pracuję zawodowo, z mężem na równi zajmujemy się dzieckiem i prowadzeniem domu. Nie mam możliwości spędzać całego dnia z córką, a czas karmienia to czas intensywnej bliskości. Do tego dodam, że jestem bardzo szczęśliwa w małżeństwie. fiamma 75 Dzisiaj Dzień Ojca i z tej okazji zapraszam cię do wysłuchania rozmowy, której bohaterem jest Patrick Ney. Psycholog, doradca rodzicielski, tata dwóch córeczek, urodzony w Anglii, co w tej historii ma również znaczenie ;) Posłuchaj rozmowy Natomiast o 17:00 zapraszam Cię na live z Agnieszką Hyży - porozmawiamy o rodzicielstwie, macierzyństwie i oczywiście o ojcostwie. O tym co robić z "dobrymi radami". Dołącz Wszystko o karmieniu piersią. Dzień dobry, Jestem studentką V roku Psychologii na Uniwersytecie Łódzkim. Chciałabym zaprosić do udziału w badaniu w ramach pracy magisterskiej, dotyczącego zależności między cechami osobowości matki, a długością okresu karmienia piersią. Celem niniejszego badania jest sprawdzenie, czy i ewentualnie które cechy osobowości mogą wpływać na długość karmienia piersią, co pozwoliłoby ocenić, które kobiety mogłyby potrzebować wsparcia w okresie laktacji i lepszego ukierunkowania tego wsparcia. W badaniu mogą wziąć udział kobiety, które ukończyły 18 oraz są aktualnie w 8. lub 9. miesiącu ciąży. Badanie składa się z 3 etapów. Pierwszy etap polega na wypełnieniu kwestionariusza osobowości oraz ankiety dotyczącej przekonań na temat karmienia piersią, co powinno potrwać ok. 15-20 minut. W kolejnych 2 etapach, odpowiednio po 8 i 24 tygodniach od urodzenia dziecka, skontaktuję się z Panią drogą telefoniczną lub mailową i poproszę o informację, czy dziecko nadal karmione jest piersią oraz o wypełnienie krótkiej ankiety. Projekt badania uzyskał pozytywną opinię komisji ds. bioetyki UŁ. Jeżeli jest Pani zainteresowana wzięciem udziału w badaniu lub w razie jakichkolwiek pytań proszę o kontakt na adres mailowy: karmienie_piersia@ Z góry dziękuję za pomoc w prowadzonym badaniu. Monika Szychowska

długie karmienie piersią forum